Mesafe_46: DÖNGELE KASABASI VE EKONOMİK DOKUSU

Kasabamızın adı ve bu adın verilişi; Döngele Kasabası denmesinin nedeni şöyledir: Kasabaya ilk yerleşen halktan birine gelen misafir yörenin adını sorar oda adının olmadığını söyler gelen misafir yörenin güzel olması nedeniyle dön dön gel olsun der. Daha sonra yöre halkı bu adı döngele olarak kabullenir. Döngele 1991 yılında Kasaba olmuştur.

Döngele Kasabası, Doğu Akdeniz Bölgesinde Ceyhan Nehri üzerinde bulunan Sır Barajının kuzey ve batısındadır. Kahramanmaraş İli Merkez İlçesine bağlıdır. Kahramanmaraş’a 50 km’dir. Döngele Kasabası’nın batısında Rahmacılar köyü, güneyinde Yolyanı köyü, kuzeyinde Yenicekale köyü bulunmaktadır. Geniş manada ise batısında Andırın İlçesi ve güneyinde Osmaniye ilinin Düziçi İlçesi vardır. Fiziki coğrafya olarak batısında Başkonuş dağı kuzeyinde Kayışlı Dağı, doğusunda Sır Barajı (Ceyhan Nehri) ve güneyinde Kıble dağı vardır.

Döngele Kasabası’na Kahramanmaraş yolundan, Batı köyler yolundan ve Yenicekale yolundan ulaşım sağlanır. En işlek yol ise Kahramanmaraş yoludur. Yaklaşık 50 km mesafede bulunan Kahramanmaraş başta olmak üzere Kayseri, Gaziantep, Adana ve diğer illere ulaşım için genelde bu yol kullanılır. Kayseri yolunun 20. Km. den Andırın Yoluna geçilerek, Yenicekale nahiyesine 1 km kala sola ayrılan yoldan ulaşılır. Ortalama bir günde 50 ticari araç bu yolu kullanır. Yenicekale yolu pek işlek değildir. Batı köyler yolu ise başta ticari araçlar olmak üzere bu köylerden Kahramanmaraş’a gitmek isteyenlerin kullandığı yoldur. Bu yol üzerinden Andırın ve Osmaniye (Kadirli) ilçelerine de ulaşım imkânı vardır.

Ekonomik yapısını meydana getiren 5 temel unsuru; hayvancılık, tarım, fabrikacılar, şirkette çalışanlar ve devlet memuru olanlar diye sıralayabiliriz.

Döngele Kasabası’nın iklimi Akdeniz iklimidir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlıdır. Yıllık yağış miktarı metrekareye 900-1100 mm civarındadır. Yıllık Ortalama sıcaklığı ise 18-20 derece civarındadır. Yaz aylarının sıcaklık ortalaması 30-35 derecedir. Döngele Kasabası’nın bitki örtüsü alçaklarda maki ve kızılçam ormanı, yükseklerde ise iğne yapraklı (kamalak, mezleğ, ardıç ve çam) ağaçların hâkim olduğu ormanlar şeklindedir. İklimin bu özellikleri kasabada çak çeşitli tarım ve havyan türlerinin yetişmesine olanak tanımıştır.

Kasabada genel olarak tahıl, bahçe bitkileri, yeşillikler ve diğer tür sebzeler ekilir. Bazı tarımı yapılan sebzeler; domates, biber, patlıcan, salatalık, kabak, ıspanak, marul, tere, buğday, mısır, arpa, nohut, fasulye, turp, şalgam, havuç, sarımsak, soğan, kocabaş, bamya, ayçiçeği ve kıska gibi çok geniş bir çeşitliliğe sahiptir. Bunların içinde en fazla kıska, biber ve domates tarımı dikkati çeker. Bu 3 sebze hem aile ihtiyacı hem de ticari amaçlı ekilenlerdir. Buğday ve arpa tarımını söylemeye gerek yok; kasabanın olmazsa olmaz tarım ürünüdür. Temel geçim kaynağı buğday ve buğday ürünleri olduğu için tarım alanlarının çoğu buğdaya ayrılır. Genelde kuru tarım olarak ziraati yağındır. Mısır (meke) ziraati genelde hayvanların besi ihtiyacı, hem de ailelerin ihtiyacı için tarımı yaygındır.

Yerleşim yerlerinde hâkim olarak meyve ağaçları bulunmaktadır. Kasabada bulunan meyve ağaçları bir kısmını zikredecek olursak; başta urmu dudu, ceviz, zeytin, incir, nar, hurma, dut türleri, erik, elma, şeftali, kiraz, armut, vişne, üzüm ve ayva olmak üzere tür ve cins bakımından çok farklı meyve ağaçları kasabamızda doğal olarak yetişme imkânı vardır. Ayrıca bağcılık ve zeytin Bahçeciliğinde son yıllarda hızlı bir gelişme vardır.

Döngele Kasabası’nda büyük ve küçükbaş hayvanlar mevcuttur. Büyükbaş olarak sığır, at ve merkep, küçükbaş olarak koyun, keçi, kümes hayvanı olarak da tavuk, horoz, ördek ve güvercin besiciliği yaygındır. Sığır besiciliği genelde ahır besiciliği olarak yapılmaktadır. Bahar aylarında yaylaya ve seyile göçerek otlatanlarda vardır. Hayvancılıkta en önemli ekonomik ürün etlik (kurbanlık sığır ve davarlar) ve sütlük (sığır ve keçiler) olarak yaralanılır. Et için pazarlara gönderilir veya tüccarlara evde satılır. Sütün ise tamamına yakınını ticari olarak bu işle meşgul olan arabacılarımız evden alıp mandıra ve marketlere satarlar.

Kasabamızın ekonomik dokusunda tarım ve hayvancılıktan sonra en önemli etkiyi fabrikada çalışan halkımız oluşturur. Bunlar, gerek fabrika servisleri ile günlük gidip gelen, gerekse Kahramanmaraş’a yerleşip ailesine ekonomik destek olan fabrika işçileridir. Ortalama sayısı 80-120 civarında servis ile çalışan fabrikacılarımız vardır.

Kasabamızdan il merkezinde veya başka illere çalışmak için giden mevsimlik ve uzun süreli işçilerde ekonomide önemli etkiye sahiptir. Ailelerinde aylarca uzak kalıp zor şartlar altında çalışan insanlarımızın tek düşüncesi ailesine ekmek bulmak…

Son olarak da kasabamızda yaşayan başta belediyemiz çalışanları, okul görevlileri, sağlık ocağı personeli ve muhtarların devletten aldıkları maaşlar kasabamız için önemli ekonomik gelir kapısıdır diyebiliriz. (A.D.)